Friday, September 16, 2016

मुक्तपक्षी भाग क्रमांक – 58



शंकाच आहे का ? कोण जाणे ?
     भेटतो हरऐक अपूर्ण माणूस
         एक एक दिवस आयुष्यातले
            घालवतोय असेच आपण ~~~~~



शिशिर पुन्हा दरवळला
    उभारीने पुन्हा जगावसं वाटणारा
           खुलवूया रंगबहार ऋतू सोहळा
                बघ कसा लख्ख प्रकाश पडला ~~~





रात्रीच्या मध्यान्ह प्रहरी
      नि:शब्द असतो आसमंत
            शृंगाराने गंधाळलेली रातराणी
                 शहारून उकळते ओठांची कळी ~~~~~


विझवताना भडकलेला वणवा
        रोमारोमातून नजरेत भिनला
             होईल शांत काही क्षणात
                 श्वेतचंद्र उजाडेल एवढ्यात ~~~



ओळखीच्या तर सार्या वाटा
      साद येता स्पन्दने जाणवतात
          ओठ न हालता तुझ्या भावना
               डोळ्यातून हृदयाशी सलगी साधतात ~~~



!! श्री स्वामी समर्थ शरणं मम !!                   राधे _/|\__कृष्ण 

                                                           कैलास मांडगे 

मुक्तपक्षी भाग क्रमांक – 57







उनकी यादो के सहारे 
     रुक नही सकते है हम 
        ए साकी बस तुम इतनासा काम कर 
             ए सारे इल्जाम मेरे नाम कर 
                 एक दो पैमाने से मेरा क्या होगा 
                    सारा मैखाना मेरे नाम कर ~~~~~ 




तुझ्याभोवती नजरांचा खडा पहारा 
         काहीतरी हातचे उगीच नको ठेवू 
              बहरलेल्या नात्यात हवा कशाला बहाणा 
                    सहवासाचे व्यसन नको पुन्हा तोडू ~~~





     सैरभैर जरी नौका वादळाने 
             तरी हुकणार नाही ठिकाण मुक्कामाचे 
                  मी चालेल अखंड , सोबत माझ्या तारे 
                     शीड तोडेल तेव्हा होईल अनुकूल वारे ~~~~ 





सखा कृष्ण तुझा अन माझा 
        अंतरंगाचे ऋतू बहरताना 
           अधीर भावपुष्प गुंभताना 
               तुझ्या कुंतलात मी गुरफटताना ~~~





सरकणारे जाणिवांचे प्रहर 
        भिजायचे बाकी ठेवते 
            अंतर्बाह्य श्वासांचे गणित 
               अलगद साद घालून सोडवते ~~~




!! श्री स्वामी समर्थ शरणं मम !!                   राधे _/|\__कृष्ण 

                                                           कैलास मांडगे 

मुक्तपक्षी भाग क्रमांक – 56








आपकी तरह मैने भी आपके 
  ख्वाबोमें जगह बना ली थी 
     पर वक्त बडा बेरहम निकला 
        जो घाव आपने मेरे जिंदगीमें दिये 
           जो सोचा  था 
             सो वो तो नही हुवा 
                  फिर भी फकिरीमें सिकंदर होने 
                      का हुन्नर हमने सिख लिया ~~~~





प्रेमदिवस वेगळा कशाला हवाय 
   प्रत्येक श्वासात तुझाच गंध 
       हरेक क्षणी तोच प्रेमाचा रंग 
              टपटपतो मंद मंद वसंत पवन धुंद ~~~~




   

   पुन्हा रोम रोम शहारत आहे 
          अंतरातल्या तृषा वीज होत आहे 
                तुझे भावसरगम हृदयात आहे 
                     तुझे माझे असणे अद्वैत आहे ~~~~~




ओल्या सांजवेळी रंगात दंगला 
       शिरशिरी घेवून येतो 
            तुझ्या गंधाने भरलेला वारा 
                   रंग टाकल्याविना तिला न सोडितो ~~~


रोमांचाच्या प्रत्येक क्षणात 
        एकटाच तुझ्यावीण कसा भिजणार 
             कारण हि नाती तुटत नसतात 
                  टी आपोआप भिजताना रुजतात ~~~



 !! श्री स्वामी समर्थ शरणं मम !!                   राधे _/|\__कृष्ण 
                                                           कैलास मांडगे 

Wednesday, September 14, 2016

मुक्तपक्षी भाग क्रमांक – 55










नकोत आता कसली वादळे 
      गोंधळलेल्या वेड्या आठवणी 
           नको मागे वळून उगीच शोंधणे 
                मोहरू दे धुंद फुंद चांदणे ~~~~





लोग पिते है शराब 
   मैखाने जा जा कर 
       जो कुछ पल मे उतर जायेगी 
          हमने तो पी है अपने 
              मेहबूब कि आंखो से 
                जो उमरभर ना  उतर पायेगी ~~~~



निळाईत गुरफटताना तळ गाठावे 
       साद प्रतिसादात कळी खुलते 
            हक्क गाजवताना तरसवून रंगते 
                आठवताना अंतरीचे कोडे सोडवते ~~~~







नेहमी समंजस लाटांची गाज 
         उरातले वादळ झेलून होते बेभान 
                 स्पर्धा माझ्या मैत्रीशी करते असह्य 
                          हृद्य आक्रंदते .... आता चुकुला नसावे माफ ~~~









सखी ओढ प्रेमाची होऊ दे बरसात 
    नको उगीच विरस आता 
            कस्तुरीचा दरवळ गंधात 
                    मोहरायला हवी साधना ~~~~






!! श्री स्वामी समर्थ शरणं मम !!                           राधे _/|\__कृष्ण 

                                                           कैलास मांडगे 

मुक्तपक्षी भाग क्रमांक – 54


अपेक्षाभंगा च्या दारात मात्र खरच वेडे ठरतात 
नजर तुझी हलकेच सगळं सांगून जाते 
महत्व नसलेल्या भावनात व्यवहार फसतात 
हे मांडताना शब्द गोठून जातात सारे ~~~








मीच दिलेल्या धीराच्या वैचारिक क्षणांना 
   आयुष्याच्या मध्यान्ही भाव नि:शब्द होतात
      माझीच विराण मैफिल प्यारी मजला 
          तूच मला वचनात बांधून गेलास ~~~~



नाही  नजर  लागणार  तुला 
    मैत्रीच  काजळ भरवतो तुला 
        हृद्य कसं होईल चिंध्या चिंध्या 
             मैत्रीत  प्रीती राहील सदा ~~~~~




तसा फकीर मी वेदाच 
    इतिहास बदलणारा देवदास 
        नेकी कर दर्या मे डालनारच 
            आयुष्य बेफान  होऊन जगणारच ~~~






असेच रंग उधळून इकडे तिकडे 
          नको करू उगीच पैंजणाचा दंगा 
              रंगवून निळ्या पिवळ्या हिरव्याने 
                   बेभान होऊन कळू दे हाच खरा पिंगा ~~~~








!! श्री स्वामी समर्थ शरणं मम !!                           राधे _/|\__कृष्ण 
                                                           कैलास मांडगे