हृदयाच्या पिज-यात बंदिस्त करून ठेवलेल्या आठवणीच्या पक्षाला आपण मुक्तउडू
दिले तर ?...
आणि त्याला मुक्त उडताना पाहून मिळणा-या समाधानात आनंदमिळवण्याचा प्रयत्न केला
तर ?...
ठरवले तर सहज शक्य आहे.
अंतरंगातून सहज सुचलेल्या माझ्या चारोळ्या ............ कैलास मांडगे ....
मैत्री तुझी माझी
न बोलता खूप काही सांगणारी
मनसोक्त गंधाळणारी
अंतरी प्राजक्त फुलवणारी
निवांत आता चांदणे पांघरु
संकोच नको आता बहरताना
नको पापण्या खाली झुकवू
मिठीत खुदकन हसतांना~~~~
गालावरून ओघळलेल्या सरींनी
अजूनही ओंजळ भरलीय
शहारेल निळाईत अंग जेव्हा
ओंजळ रिती करेन तेव्हा ~~~~
मैत्री पूर्ण तुझ्याशिवाय नाही
दुरावा हा सहन होत नाही
का जाणे अंतरास ठाऊक
मन मोकळं व्हायला क्षण नाहीत ~~
मी तर तुझ्यातच
दूर नाही आसपासच
न सरणाऱ्या मोहक क्षणी
नजर पोहोचणार नाही असा
सामावलोय क्षितिजाच्या अलीकडे ~~
No comments:
Post a Comment