हृदयाच्या पिज-यात बंदिस्त करून ठेवलेल्या आठवणीच्या
पक्षाला आपण मुक्तउडू दिले तर ?...
आणि त्याला मुक्त उडताना पाहून मिळणा-या समाधानात आनंदमिळवण्याचा
प्रयत्न केला तर ?...
ठरवले तर सहज शक्य आहे.
अंतरंगातून सहज
सुचलेल्या माझ्या चारोळ्या ............ कैलास मांडगे.
गतकाळा सारखेच जग सुंदर
वेळी अवेळी डोळ्यात साठणारे
केव्हा गप्पा .... मध्येच रुसवा
सहवासाची ओढ न संपणारे ~~~~~
गुपित सारं जाणवतं
मन धावतं पुष्करणीत
उचलते फुलं खुशीत
जे जे तुला आवडते ~~~~~
सरळ हमरस्त्यावर असताना
अधून मधून वळणे ही असतात
पटपट नाही होणार मनासारखं
म्हणून झपझप थोडं चालायचं ~~~
जीवनात योजीलेली सुमने
स्पर्श करीत आले
आपल्या खोप्यात परतलो
हरित तृणांच्या मखमलीत~~~~~
तु येशील आयुष्य बदलशील
जिव्हाळ्याचे उमाळे उठतील
ओलेचिंब क्षण आठवात जपशील
नकळत होणाऱ्या भेटीला आतुरशील ~
राधे __/|\__ कृष्ण
!!
श्री स्वामी समर्थ !!
कैलास मांडगे
No comments:
Post a Comment